اماکن متبرکه عراق قطّارة امام علی (ع)

اماکن متبرکه عراق

قطّارة امام علی (ع)

آنگونه که در روایات هم آمده است، بعد از بازگشت امیرالمؤمنین (ع) از جنگ صفین، در بیابان های این منطقه، سپاه آن حضرت دچار تشنگی شدید شد. در آن نزدیکی راهبی را دیدند و راهب خبر داد که در این بیابان تا دو فرسنگ، آبی پیدا نمی شود.

امام دستور داد در همین مکان، زمین را حفر کنند تا به صخره برسند. امام خود صخره را کنار زد و آب از حفره بیرون زد؛ سپاهیان از آن نوشیدند و به شستشوی خود پرداختند. راهب که این معجزه را دید، خطاب به حضرت عرض کرد: آیا تو نبی مرسلی؟

فرمود : نه.

عرض کرد: آیا تو ملک مقربی؟

فرمود: نه من وصی پیامبر آخرالزمانم.

راهب گفت: ما سالیانی است این دیر را به پا کرده ایم تا این لحظه را ببینیم، چون می دانستیم کسی که نبی یا وصی است، این چشمه را پیدا خواهد کرد . راهبان قبل از من مردند و این افتخار نصیب من شد.

آن گاه راهب، شهادتین را بر زبان جاری کرد و به دست امیرالمؤمنین (ع) اسلام آورد.

مخالفت هیئت عالی بازپرسی و عدالت عراق با انتقال اسناد قانون بعثی‌زدایی به قوه قضاییه

مخالفت هیئت عالی بازپرسی و عدالت عراق با انتقال اسناد قانون بعثی‌زدایی به قوه قضاییه

هیئت عالی بازپرسی و عدالت عراق (هیات ملی بعثی زدایی سابق) با درخواست دولت برای انتقال آرشیو و پرونده‌ها به دستگاه قضایی به عنوان مقدمه‌ای برای مختومه کردن آن مخالفت کرد.

به گزارش سرویس ترجمه شفقنا به نقل از المدی، درخواست اخیر دولت عراق بر اساس برنامه دولت و توافق سیاسی امضا شده میان ائتلاف حاکم (ائتلاف اداره دولت» مطرح شده است

در همین رابطه،  هیئت عالی بازپرسی و عدالت تاکید کرده است میلیون‌ها سند وجود دارد که در حال بررسی است و شامل اسامی بسیاری از مشمولان قانون بعثی‌زدایی است به طوری که دستکم یک میلیون عراقی مشمول این قانون است که 25 درصد از آن از دستگاه‌های امنیتی سابق است.

گروه‌های سیاسی اهل سنت همواره اعلام کرده‌اند که قانون بعثی‌زدایی ابزاری برای سرکوب مخالفان به خصوص در زمان انتخابات بوده است./شفقنا

اماکن متبرکه عراق میثم تمّار

اماکن متبرکه عراق

میثم تمّار

میثم فرزند یحیی و از سرزمین «نهروان» - منطقه ای میان عراق و ایران – است . برخی او را ایرانی دانسته اند و چون در کوفه خرما فروش بود، به «تمّار» مشهور شد. میثم تمّار ، غلامی از بنی اسد بود که امیرالمؤمنین (ع) او را خرید و آزاد کرد.

حضرت امیر (ع) از او پرسید: نامت چیست؟ گفت: سالم. حضرت فرمود: رسول خدا (ع) به من خبر دادند نام اصلی تو «میثم» است (نامی که پدر و مادرت بر تو نهاده اند) . میثم گفت: رسول خدا (ع) و امیرالمؤمنین (ع) راست می گویند، نام من میثم است. حضرت (ع) فرمود: پس همان نام قدیم تو بهتر است.

میثم از خواص اصحاب و از یاران سرّ علی (ع) به شمار می آمد و به مقدار قابلیت و ظرفیت خویش از محضر امام علی (ع) علم آموخت و آن حضرت او را بر برخی از اخبار غیبی و اسرار نهان آگاه ساخت تا جایی که ابن عباس از محضر میثم استفاده می کرد.

اماکن متبرکه عراق مقام سفینه نوح

اماکن متبرکه عراق

مقام سفینه نوح

این مکان که به مقام «سفینه نوح» مشهور است. سابقاً به صورت سردابی در وسط مسجد بود و در آن محرابی قرار داشت. شهرت این مکان به خاطر روایات فراوانی است که محل ساخت کشتی نوح، فوران آب از تنور و محل فرود کشتی را ، مسجد کوفه می دانند که به برخی از آنها اشاره می شود:

خداوند در آیه 36 سوره هود به حضرت نوح (ع) وحی فرمود:

و زیر نظر ما و به وحی ما کشتی را بساز و درباره کسانی که ستم کرده اند با من سخن مگوی، چرا که آنان غرق شدنی اند.

امام صادق (ع) فرمود: حضرت نوح (ع) نجار بود؛ او نخستین کسی است که کشتی ساخت و نهصد و پنجاه سال قوم خود را ارشاد و هدایت کرد، آنها همواره او را مسخره می کردند. نوح از خدا خواست که احدی از آنها را روی زمین باقی نگذارد. خدا به او وحی کرد که کشتی را بسازد.

«حضرت نوح (ع) کشتی را با دست خود در مسجد کوفه ساخت و تخته ها را از راه های دور آورد تا کار ساختن کشتی به اتمام رسید.»

و در آیه 40 سوره هود، خداوند می فرماید:

« تا آن گاه که فرمان ما در رسید و تنور فوران کرد؛ گفتیم: در آن [کشتی] از هر حیوانی یک جفت، با کسانت – مگر کسی که قبلاً درباره او سخن رفته است – و کسانی که ایمان آورده اند  حمل کن؛ و با او جز [عده] اندکی ایمان نیاورده بودند».

امیر مؤمنان (ع) در ضمن شمارش ویژگی های مسجد کوفه فرمود:

«حضرت نوح (ع) کشتی اش را در آن جا ساخت، از تنور نیز همان جا آب جوشید، خانه ی نوح و محل عبادت او نیز آن جا بود. در زاویه ی راست آن آب از تنور جوشید.»

و در آیه 44 سوره هود، خداوند می فرماید:

«و گفته شد: این زمین! آب خود را فرو بر ، و ای آسمان ، [از باران] خودداری کن و آب فرو کاست و فرمان گزارده شده و [کشتی] بر جودی قرار گرفت؛ و گفته شد: دور باد قوم ستمکار».

امام صادق (ع) در تفسیر این آیه شریفه فرمود: «هنگامی که کشتی نوح به وسط مسجد کوفه رسید، خدا به زمین فرمان داد  که آب خودش را فرو ببرد» .

(پس زمین آب خودش را از مسجد کوفه فرو برد، چنان که در آغاز نیز از همان جا شروع شده بود).  (تفسیر عیاشی، ج2، ص 308)

اماکن متبرکه عراق مسلم بن عقیل

اماکن متبرکه عراق

مسلم بن عقیل

مسلم بن عقیل، از کودکی، در میان جوانان بنی هاشم بخصوص پسرعموهایش، امام حسن و امام حسین (ع) بزرگ شد و درس  حماسه و ایثار و شجاعت را به خوبی فرا گرفت. مسلم در زمان حضرت امیر (ع) نوجوانی رشید و پاک بود که به افتخار دامادی آن حضرت نایل شد و با یکی از دختران امام به نام «رقیّه» ازدواج کرد. و در زمان حکومت آن حضرت (بین سالهای 36 تا 40 ه .ق) صاحب منصب نظامی در لشکر حضرت بود.

امام حسین (ع) در جواب نامه های کوفیان، مسلم را به عنوان نماینده خویش به کوفه فرستاد.

هیجده هزار نفر در کوفه با مسلم بیعت کردند.

ابن زیاد با ایجاد جو رعب و وحشت، مردم را از دور مسلم پراکنده کرد. مسلم در کوفه تنها ماند به گونه ای که از هیجده هزار نفری که با او پیمان بسته بودند  تا هنگام مغرب تنها سی نفر باقی ماندند و شب هنگام حتی یک نفر هم باقی نماند. مسلم شب در خانه طوعه پناه گرفت و پس از آنکه مکان اختفای او برای ابن زیاد معلوم شد، نیروهایی برای دستگیری اش فرستاد، مسلم یک تنه با سربازان ابن زیاد جنگید تا آنکه گرفتار شد. او را به قصر دارالأماره بردند. سر از بدنش جدا کردند و پیکرش را از بالای قصر، به زیر افکندند. سر مسلم را همراه سر هانی نزد یزید فرستادند.

شهادت مسلم بن عقیل، روز نهم ذیحجه سال 60 (روز عرفه) بود. مسلم به عنوان پیشاهنگ نهضت کربلا در کوفه به شهادت رسید و افتخار اولین شهید کاروان عاشورا را به خود اختصاص داد . تعداد 9 نفر از اولاد عقیل در رکاب امام حسین (ع) به شهادت رسیدند که مسلم شجاعترین آنان بود.