اماکن متبرکه عراق قطّارة امام علی (ع)
اماکن متبرکه عراق
قطّارة امام علی (ع)
آنگونه که در روایات هم آمده است، بعد از بازگشت امیرالمؤمنین (ع) از جنگ صفین، در بیابان های این منطقه، سپاه آن حضرت دچار تشنگی شدید شد. در آن نزدیکی راهبی را دیدند و راهب خبر داد که در این بیابان تا دو فرسنگ، آبی پیدا نمی شود.
امام دستور داد در همین مکان، زمین را حفر کنند تا به صخره برسند. امام خود صخره را کنار زد و آب از حفره بیرون زد؛ سپاهیان از آن نوشیدند و به شستشوی خود پرداختند. راهب که این معجزه را دید، خطاب به حضرت عرض کرد: آیا تو نبی مرسلی؟
فرمود : نه.
عرض کرد: آیا تو ملک مقربی؟
فرمود: نه من وصی پیامبر آخرالزمانم.
راهب گفت: ما سالیانی است این دیر را به پا کرده ایم تا این لحظه را ببینیم، چون می دانستیم کسی که نبی یا وصی است، این چشمه را پیدا خواهد کرد . راهبان قبل از من مردند و این افتخار نصیب من شد.
آن گاه راهب، شهادتین را بر زبان جاری کرد و به دست امیرالمؤمنین (ع) اسلام آورد.