اماکن متبرکه عراق مختار بن ابی عبیده ثقفی
اماکن متبرکه عراق
مختار بن ابی عبیده ثقفی
مختار بن ابوعبید ثقفی در سال اول هجرت به دنیا آمد. لقب او کیسان بود. حضرت امیر در طفولیت مختار، روزی او را روی زانو گذاشت و نوازش کرد و به او گفت: یا کیّس یا کیّس . (کیّس به معنای زیرک است) بعضی به اشتباه مختار را اهل فرقه کیسانیه می دانند علتش را هم حمایت او از محمد بن حنفیّه ذکر می کنند حال آنکه فرقه کیسانیه بعد از وفات محمد حنفیّه شکل گرفت و مختار قبل از محمّد حنفیّه از دنیا رفت!
مختار دوبار به زندان ابن زیاد افتاد یک بار مصادف با حادثه عاشورا و یک بار مصادف با قیام توابین. سردار اصلی سپاه مختار ابراهیم اشتر بود. بیشتر یاران مختار از ایرانیان غیرعرب بودند که آنان را ارتش سرخ می گفتند. و در سپاه وی بیشتر مکالمات به زبان فارسی بود.
تا سالها محل دقیق قبر مختار مشخص نبود تا اینکه علامه عبدالحسین طهرانی دستور داد محدوده مشهور به مزار مختار را تفحص کنند. در این فحص آثار بنای مخروبه ای که در قدیم حمام بوده کشف شد. حفاری را ادامه دادند. با نظارت مرحوم علامه سید محمدمهدی بحرالعلوم و علامه طهرانی، زاویه شرقی جنب دیوار قدیمی مسجد کوفه را حفاری کردند تا به لوحی رسیدند که این جمله بر روی آن نقش بسته بود: « هذا قبر المختار بن ابی عبید ثقفی» و بدین ترتیب قبر مختار آشکار شداماکن متبرکه عراق هانی بن عُروه
اماکن متبرکه عراق
هانی بن عُروه
هنگامی که مسلم بن عقیل از طرف امام حسین (ع) به کوفه آمد، هانی کمک های زیادی به او کرد خانه اش پناهگاه اصحاب محسن و محل جمع آوری سپاه شد. عبید الله بن زیاد به جستجوی مسلم پرداخت. به او خبر رسید که مسلم در خانه هانی بن عروه پنهان شده است. سخت خشمگین شد و هانی را نزد خود خواند. هانی ابتدا انکار و سپس اعتراف کرد؛ اما از تسلیم مسلم به عبیدالله سرباز زد. ابن زیاد با عصا بر سر و صورت هانی زد و بینی اش را شکست و با این که رئیس قبیله بود، او را بر زمین کشیدند و بردند.
سرانجام به دستور ابن زیاد، هانی بن عروه را به همراه مسلم بن عقیل، روز نهم ذیحجه سال 60 هجری، در دارالاماره کوفه گردن زدند و اجساد آنان را از بالای بام به زیر انداختند.
خبر شهادت مسلم و هانی در محلی به نام «ثعلبیه» به امام حسین (ع) رسید؛ در حالی که آن حضرت همراه خانواده به سوی کوفه در حرکت بود.
اماکن متبرکه عراق خدیجه بنت امیرالمؤمنین (ع)
اماکن متبرکه عراق
خدیجه بنت امیرالمؤمنین (ع)
در قسمت شمالی مسجد کوفه، مقابل باب الثّعبان، مرقدی وجود دارد که مربوط است به «خدیجه» دختر امیرالمؤمنین (ع) و در تابلوی مرقد، وی را خواهر حضرت ابوالفضل (ع) معرفی کرده اند. اما بررسی ها نشان می دهد که سندی بر این مدعا وجود ندارد.
در تحقیقی که یکی از فضلای نجف اشرف انجام داده، معلوم شد که نام وی همین خدیجه است ولی مادرش ام البنین نیست ، بلکه شخصی است به نام «محیّیات» که آخرین همسر امیرالمؤمنین (ع) بوده است. خدیجه در سال 37 ه ق (3 سال قبل از شهادت امیرالمؤمنین ع) به دنیا آمد و در همان سال هم از دنیا رفت.
مصدوم شدن ۱۸ زائر ایرانی در نجف اشرف
مصدوم شدن ۱۸ زائر ایرانی در نجف اشرف
یک دستگاه اتوبوس حامل زائران ایرانی امروز دوشنبه در استان نجف دچار سانحه رانندگی شد.
این سانحه رانندگی در جاده حله به نجف اشرف اتفاق افتاده و ۱۸ زائر ایرانی دچار مصدومیت سطحی شده‌اند.
اماکن متبرکه عراق مقام دست چپ حضرت ابوالفضل العبّاس (ع)
اماکن متبرکه عراق
مقام دست چپ حضرت ابوالفضل العبّاس (ع)
حضرت عباس (ع)، جنگید تا آن که رمقش تمام شد. حکیم بن طفیل طایی، در پشت نخلی کمین کرد و ضربتی بر دست چپ او زد. آن گاه عباس (ع) گفت:
ای نفس! از کافران مترس! مژده باد تو را به رحمت خدای جبار! همراه با پیامبر، آن سرور برگزیده!
با ستم خویش دست چپم را جدا کردند.
خدایا! حرارت دوزخ را بر آنان بچشان.
آن ملعون با عمودی آهنین، حضرت عباس (ع) را به شهادت رساند. امام حسین (ع) خود را به برادر رسانید؛ اما چون او را کنار شط فرات کشته یافت، گریست و چنین خواند:
ای بدترین گروه! با کار خود تعدّی و ستم کردید و با گفته محمد پیامبر مخالفت ورزیدید.
مگر بهترین رسولان سفارش ما را به شما نکرده بود؟ مگر نه اینکه ما از نسل پیامبر تأیید شده ایم؟ مگر نه آنکه فاطمه زهرا مادر من است نه شما؟ مگر او زاده احمد، بهترین آفریده ها نبود؟ لعنت شُدید و با جنایتی که کردید، خوار گشتید. حرارت آتش افروخته و شعله ور را خواهید چشید.