قیام علیه عبادت بیمحتوا
امام حسین(ع) در یومالترویه (یکروز قبل از عرفه) با ترک مراسم حج، سفر به سوی کربلا را آغاز نمود. در واقع ایشان در یوم الترویه، علیه عبادت بیمحتوا قیام کرد. عبادتی که در آن جهاد، ولایت و نجات بشریت نیست.
ایشان راه خود را از مردمی که بدون توجه به امامشان همچنان مشغول عبادت بودند، جدا کرد.
برخی افراد هنگامیکه برنامه عبادی و معنوی، از خدا دریافت میکنند، به صورتی لجبازانهای آن برنامه را ادامه میدهند تا جایی که در مقابل سایر فرمانهای خدا میایستند. اولین کسی که این کار را کرد ابلیس بود.
او میخواست نحوه عبادتش را خودش تعیین کند! گفت: من همان نمازم را ادامه میدهم اما دیگر از من نخواه که به آدم سجده کنم!
ما خودمان را به کارهای خوب و خیر عادت میدهیم. اما بعداً کار مهمتری مثل نجات خلق پیش میآید. اگر توجه نکنیم، همین عبادت، سنگ راهمان میشود.
آدم چقدر تأسف میخورد برای مردمی که حاضرند حج بگذارند؛ زمانی که امامشان در واقع حج را تعطیل کرده و به امر مهمتری پرداخته است؛ اما آنها همچنان دارند طواف میکنند و به منا و عرفات سفر میکنند!
استاد پناهیان