حسینجان
خبر دهید به عالم که عید، عید خداست
ادب کنید کـه میلاد سیـدالشهداست
میلاد_امام_حسین(ع) مبارڪ_باد
راه و رسم زندگی در کلام امام حسین(ع)
گرفتاریهای دیگران را برطرف کن تا خداوند گرفتاریهای دنیا و آخرتت را برطرف کند.
#سبک_زندگی / تبیان
هزار مرتبه گر سر برند از بدنم
خدا نیاورد ان دم که از تـو دل بکنم
بـه نوک نیزه مجسم کنم جمالت را
بـه چوب محمل زینب جبین دل شکنم
تمام عمر سخن از تـو گفته ام چـه شود؟
که وقت مرگ بود نامت آخرین سخنم
گریستم بـه تـو، یک عمر و از تـو میخواهم
در آخرین نفسم باز بر تـو گریه کنم
در آشیانه تن با تـو بوده ام مانوس
مباد بی تـو از این آشیانهِ پر بزنم
سری که خاک تـو نبود بـه دورش اندازم
دلی که بر تـو نسوزد در آتشش فکنم
بـه خاک کربلا سجدهِ کرده ام عمری
که بوی تربت پاک تـو خیزد از کفنم
کریم تر ز کریمان روزگار تویی
گناه کارتر از هر گناهکار منم
بـه چشم مـن نگهی کن که وقت جان دادن
تـو را نگه کنم و جان برآید از بدنم
ز سرشکستگی میثم از گنه فریاد
مگر بـه سنگ شما خانواده سر شکنم/ احرارگیل
خاموش شدن آتش جهنّم در شب سوم شعبان، ولادت امام حسین صلواتاللهعلیه
رسول خدا صلّیاللهعلیهوآله فرمودند:
هنگامی که حسین بن علی علیهماالسلام در شامگاه پنجشنبه و شب جمعه قدوم مبارک به سرای دنیا نهاد، خدای تعالی به «مالک» موکّل جهنّم، وحی فرمود که امشب به برکت ولادت فرزند محمّد صلّیاللهعلیهوآله، آتش جهنّم را بر اهلش خاموش کند و به «رضوان» موکّل بهشت، وحی فرمود که امشب به یُمن قدوم فرزند محمّد صلّیاللهعلیهوآله در دار دنیا، بهشت را آذینبندی و عطرافشانی کند و به دخترکان سیاه چشم بهشتی (حورالعین) وحی فرمود که امشب به تکریم مولود محمّد صلّیاللهعلیهوآله، بر زیور خود بیفزایند و خویشتن را آراستهتر کنند و فرشتگان را فرمود تا به پاس این مولود خجسته، صف در صف به تسبیح و تحمید و تمجید و تکبیر خدای تعالی همّت گمارند...»
قالَ ابْنُ عَبَّاسٍ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلّیاللهعلیهوآله یَقُول... فَلَمَّا وُلِدَ الْحُسَیْنُ بْنُ عَلِیٍّ علیهماالسلام وَ کَانَ مَوْلِدُهُ عَشِیَّةَ الْخَمِیسِ لَیْلَةَ الْجُمُعَةِ أَوْحَى اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ إِلَى مَالِکٍ خَازِنِ النَّارِ أَنْ أَخْمِدِ النِّیرَانَ عَلَى أَهْلِهَا لِکَرَامَةِ مَوْلُودٍ وُلِدَ لِمُحَمَّدٍ وَ أَوْحَى إِلَى رِضْوَانَ خَازِنِ الْجِنَانِ أَنْ زَخْرِفِ الْجِنَانَ وَ طَیِّبْهَا لِکَرَامَةِ مَوْلُودٍ وُلِدَ لِمُحَمَّدٍ فِی دَارِ الدُّنْیَا وَ أَوْحَى اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى إِلَى حُورِ الْعِینِ تَزَیَّنَّ وَ تَزَاوَرْنَ لِکَرَامَةِ مَوْلُودٍ وُلِدَ لِمُحَمَّدٍ فِی دَارِ الدُّنْیَا وَ أَوْحَى اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ إِلَى الْمَلَائِکَةِ أَنْ قُومُوا صُفُوفاً بِالتَّسْبِیحِ وَ التَّحْمِیدِ وَ التَّمْجِیدِ وَ التَّکْبِیرِ لِکَرَامَةِ مَوْلُودٍ وُلِدَ لِمُحَمَّدٍ فِی دَارِ الدُّنْیَا...»
کمال الدین (شیخصدوق)، ج۱، ص۲۸۲
بحار الانوار (علامهمجلسی)، ج۴۳، ص۲۴۸
یا قدیم الاحسان بحقّ الحسین
عجّل لسیّدنا المظلوم الفرج
«تنها»«ماهی» که
«شهادت» ندارد، «شعبان» است
و«تنها»«ماهی» که
«تولّد» ندارد«محرّم» است
این یعنی«حسین»(ع)
محور«شادی و غم» است
السلام علیک یااباعبدالله الحسین
ولادت_با_سعادت_امام_حســین ع
پیشاپیش_مبــــارکبــــاد