وقتی که بمیرم ...
وقتی که بمیرم ...
وقتی بمیرم اصلاً نگران نیستم
چون اهمیتی به جسد خشکیده‌ام نمی‌دهم...
دوستان مسلمانم آنچه را که لازم است انجام خواهند داد؛ انشاءالله...
آنان :
۱. لباس هایم را بیرون می‌آورند ...
۲. مرا می‌شویند ...
۳. کفنم می‌کنند ...
۴. مرا از خانه‌ام بیرون می‌برند و به خانه جدیدم (قبر) منتقل می‌کنند ...
۵. افراد زیادی برای تشییع جنازه‌ام می آیند ...
خیلی‌ها برای دفن من کارهایشان را تعطیل و قرارهایشان را لغو می‌کنند.
این در حالی است که خیلی از این افراد با من صمیمی هم نبوده‌اند ...
۶. از همه وسایلم جدا می شوم ...
املاک و دارایی ام
لباس هایم
کلیدهایم ...
کتابهایم ...
کیفم ...
موبایلم ...
و ...
شاید توفیق نصیب خانواده‌ام شود و به خاطر من این وسایل را صدقه بدهند.
اما مطمئن باشید و شک نکنید که
دنیا بر من ماتم نخواهد گرفت ...
جهان از حرکت باز نخواهد ایستاد...
چرخه اقتصاد باز هم خواهد چرخید
کارم را به کسی دیگر واگذار خواهد خواهند کرد ...
اموالم در اختیار وارثان قرار خواهد گرفت
اما حسابش را من باید پس بدهم ...
چه کم چه زیاد چه کوچک چه بزرگ ...
نخستین چیزی که پس از مرگم از من گرفته می‌شود
نام، عنوان و جایگاه اجتماعی من است!!!
وقتی مُردم ، می‌گویند :
"جسد کجاست"؟
هرگز نمی گویند جنازه آقای خلبان یا مهندس یا اروپایی و....
وقتی می‌خواهند بر من نماز بخوانند می‌گویند : "جنازه را بیاورید"؟
هرگز مرا به نامم صدا نمی‌زنند ...
وقتی می‌خواهند مرا دفن کنند می‌گویند : "میت را نزدیک بیاورید"...
و باز هم از عنوان یا ملیت خبری نیست...
به همین خاطر هیچ گاه فریفته نسب
و قبیله و منصب و شهرتم نشده‌ام...
واه که این دنیا چقدر کوچک است و سرانجام ما چه بزرگ!
ای کسی که اکنون زنده‌ای...
بدان که سه دسته بر تو اندوهگین خواهند شد :
۱. کسانی که آشنایی سطحی از تو دارند؛ خواهند گفت: بیچاره مرد ...
۲. دوستانت ؛ چند ساعتی یا چند روزی غمگین خواهند بود و پس از آن به سخنان روزانه و خنده‌هایشان باز خواهند گشت. و فقط خواهند کفت :
حیف که مرد.
۳. اندوه عمیق خانواده‌ات؛
خانواده بر تو غصه خواهند خورد... یک هفته... دوهفته... یک ماه... دوماه... یک سال...
پس از آن تو را به آلبوم خاطراتشان خواهندسپرد... و فقط خواهند گفت:
کاش بود!!!
جای خالی اش را حالا احساس می کنیم
در هر شرایطی کاش...
بدین ترتیب داستانت در میان مردم به پایان می‌رسد.
اما
داستان واقعی تو که همان آخرت است تازه آغاز می‌گردد...
زیبایی، دارایی، سلامتی، فرزند، خانه، قصر و همسر از تو جدا شده اند...
فقط اعمالت در کنار توست...
زندگی واقعی تازه شروع شده است..
و تنها یک سوال می پرسند :
برای قبر و آخرتت
چه فراهم آورده‌ای؟!
این حقیقتی است که نیاز به تامل دارد.
بنابراین حریص باش بر:
فریضه‌ها...
نافله‌ها...
صدقه پنهانی...
خوش اخلاقی با همسر و فرزندانت
کار نیکو ...
نماز شب ...
تلاوت قرآن ...
نیکی به پدر و مادر ...
صله رحم ...
شاید که نجات یابی!!!
اگر بتوانی خودت و یا دیگران را به این مسئله مهم یادآور شوی به زودی اثر این یادآوری را روز قیامت در میزان اعمالت خواهی یافت.
(و ذکّر إن الذکرى تنفعُ المؤمنین)
خداوند می فرماید:
شخص پس از مرگش درخواست بازگشت به این دنیا می کند تا [صدقه] بدهد.
(رب لولا أخرتنی إلى أجل قریب فأصدق)
براستی چرا مرده در صورت بازگشت به دنیا [صدقه] را بر می‌گزیند؟
و نمی‌گوید برگردم تا عمره ای به جا آورم یا نمازی بگزارم یا روزه بدارم.
علما گفته‌اند:
چون اموات آثار فراوان [صدقه] را بعد از مرگ می بینند،[صدقه] را بر می‌گزینند.
پس بسیار [صدقه] بدهید.
بهترین [صدقه]
نیت پاک و خالص برای خدمت به خلق خدا برای کسب رضایت الهی است.
هر عملی که خالص برای رضای خدا باشد نجات بخش است حتی اگر در چشم خودت و دیگران ظاهرا کوچک یا ارزش مادی کمی داشته باشد
[سخن نیکو صدقه است.]
لبخند به اطرافیان محارم و مومنین و اعضای خانواده [صدقه] است.
نیت مفید بودن و آزار نرساندن به دیگران از بهترین [صدقات] است
کمک های مالی و برطرف نمودن نیازهای مالی محرومین هم از بهترین صدقات میباشد.
* دایره صدقه بسیار گسترده است و مصادیق مادی و غیر مادی فراوانی دارد.